Let er maar eens op, dit soort vragen kom je regelmatig tegen. Ik bedoel natuurlijk niet letterlijk over M&M’s. Ik bedoel open vragen, die direct worden gevolgd door een gesloten vraag. Ik durf te wedden dat jij dat ook doet, jij maakt van een open vraag ook een meerkeuzevraag: “Hoezo huil je, ben je verdrietig?”
Ik heb mensen vaak gevraagd wat maakt dat ze dat doen: “om de ander op weg te helpen…”. Hoezo wil je de ander op weg helpen, vraag ik dan. “omdat het ongemakkelijk voelt om de ander met de vraag te zien worstelen…..”, “ik vind de stilte ongemakkelijk…..”. Ik durf aanvullend te stellen dat wij soms ook helemaal niet op het antwoord zitten te wachten omdat wij onszelf eigenlijk liever horen praten.
En juist in de stilte zit de crux. In de stilte na jouw vraag zit de betekenis. Want als het stil is dan is er een denkproces op gang gekomen. Dit denkproces moet je niet onderbreken met een vervolgvraag. Houd je lippen op elkaar, bijt je tong af en zeg niets! Trouwens, in welke mate neem je de ander serieus als je diegene niet eens de tijd gunt om na te denken. Laat de ander rustig met het authentieke antwoord komen.
Als je erop gaat letten dan zul je versteld staan hoe vaak open vragen worden gevolgd door een gesloten of een meerkeuze variant. Probeer het zelf ook eens. Stel open vragen aan je collega’s, klanten, familie, vrienden, je partner, wie dan ook en houd je stil, zeg helemaal niets en geniet van de stilte. Ik durf te wedden dat jouw gesprekken van een diepere betekenis zullen zijn.
Arjen de Haan