Een paar maanden terug: bericht uit Duitsland. Of ik zin had om te komen draaien op een psy-trance feest. Het is wel een liefhebbers feest met beperkt budget dus ik kan je kan niet betalen en o ja, het zou leuk zijn als je van 8 tot 10 draait, ’s ochtends….. Het vooruitzicht om ergens in Duitsland im Walt am Wasser te staan was voor mij avontuur genoeg om snel ja te zeggen. Door regen werd im Walt an Wasser unter ein Viaduct. Daar sta je, 8 uur ’s ochtends onder de Autobahn 3 met dikke lol te draaien voor anderhalf man en een paardenkop en word je gevraagd of je volgende keer weer wilt komen maar dan wel op prime time. Een aantal weken later kwam de volgende keer en met heerlijk weer was het van 23:00 tot 02:00 grosse Party im Walt am Wasser. Toen ik werd gevraagd waren er redenen zat om dit niet te doen: ik word niet betaald en ik maak wel kosten. Ik moet 6 uur rijden en ik draai op een ongemakkelijke tijd voor waarschijnlijk weinig mensen. Waarom toch gedaan? Was het niet Herman Brood die zei dat wij op aarde zijn om herinneringen te maken? Ik ben benieuwd naar jouw keuzes en welke verhalen jij later in het bejaardenhuis gaat vertellen.
Arjen de Haan